Tο ΣτE με τις υπ' αριθ. 2506/2000 και 2507/2000 έκρινε ότι η διάταξη του άρθρου 3 παρ. 6 του π.δ. 696/1974, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο του π.δ. 515/1989, κατά το μέρος που επιτρέπει με υπουργική απόφαση τον καθορισμό τιμών μονάδων επί τη βάσει του αντικειμενικού προσδιορισμού της αξίας των ακινήτων, καθώς και άλλων, μη προσδιοριζομένων παραγόντων, συνιστά ανεπίτρεπτη υπεξουσιοδότηση, καθώς έρχεται σε αντίθεση με το άρθρο 43 παρ. 2 εδάφ. β΄ του Συντάγματος, το οποίο μόνο κατόπιν εξουσιοδοτήσεως νόμου και σε ειδικά οριζόμενες περιπτώσεις επιτρέπει την έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλο, πλην του Προέδρου της Δημοκρατίας, διοικητικό όργανο. Ως εκ τούτων οι υπ' αριθ. 81304/6083/6.12.1989 (B΄ 886) και 80461/24.1.2000 (B΄ 131, 240, 253) αποφάσεις του Yπουργού Περιβάλλοντος, Xωροταξίας και Δημοσίων Έργων που έχουν εκδοθεί βάσει της ανωτέρω αντισυνταγματικής εξουσιοδοτήσεως είναι άκυρες, αφήνοντας ως μόνο νόμιμο τρόπο υπολογισμού των αμοιβών, αυτόν βάσει αναλυτικού προϋπολογισμού.   
Πηγή: ΕΔ 2410/9.10.2006